Gdy żegnamy bliską nam osobę wypowiadanie gotowych formuł nie zawsze daje nam poczucie znaczenia tak ważnej dla nas chwili. To wszystko, co czujemy dla zmarłego, to wszystko co o nim wiemy, to wszystko co chcielibyśmy mu powiedzieć nie mieści się w padających od dekad czy stuleci powtarzających się i bezosobowych słowach.
Jeśli ma to być nasze ostatnie pożegnanie, trzeba czegoś więcej. Trzeba prawdy o nas i o zmarłym, która zapisze się w naszej pamięci i w pamięci innych bliskich zmarłemu osób. Ciężko pogodzić się z wiecznym pożegnaniem i jedną z rzeczy, która pozwoli nam odetchnąć od bólu i smutku jest przywołanie prawdziwych relacji ze zmarłym, przypomnienie jego świata, jego pasji i jego uczuć, które były z nami jeszcze tak niedawno. Wtedy będziemy czuli i wiedzieli, że nie wszystko co czuliśmy i co nam było drogie odchodzi w niebyt, będziemy czuli i wiedzieli, że zmarła bliska osoba będzie żyć w nas, w naszych wspomnieniach, ale też w naszych życiowych drogach, na które nas naprowadziła, które dla nas odkryła, które nam opowiedziała.
Nasi celebranci humanistyczni pomogą wam zebrać w jedną wstęgę pożegnalnego wieńca wszystkie nitki, które czyniły wasze relacje ze zmarłym czymś wyjątkowym, pięknym i jedynym w swoim rodzaju. Przygnębiająca cisza wypełni się gorącymi łzami, ale też życiem jakie daje trwająca w pamięci miłość i inspiracja osobą, która wprawdzie żyje tylko w nas, w naszych wspomnieniach i naszych inspiracjach, ale czyni to prawdziwie i w pełnym ludzkim wymiarze.
Oczywiście to co najważniejsze, przepracowanie żałoby i odnalezienie wewnętrznej odwagi nadal będzie zależało od was. Jedna ceremonia nie zmieni tak wiele. Lecz ufamy, że ona w tym pomoże, że da wam siłę.
Jeśli budując ceremonię pożegnalną z naszym celebrantem będziecie czuli się zbyt smutni, aby spędzać czas na rozmowach o zmarłym, z czego wyrastać będzie ceremonia, możecie pozostawić część tego zadania innym przyjaciołom i bliskim zmarłego. Zadaniem naszych celebrantów jest stworzenie portretu zmarłego przy uszanowaniu żałoby osób, które są źródłem potrzebnych informacji. Nasi celebranci, za waszą zgodą, będą też zachęcać bliskie zmarłemu osoby aby w trakcie ceremonii pożegnania opowiedziały o zmarłym, lub też pomogły w inny sposób, cytując jego ulubiony wiersz, pieśń, piosenkę lub przywołując inne bliskie mu rzeczy. Nasi celebranci przygotowując się do ceremonii będą zbierać informacje o zmarłym, będą rozmawiać z ludźmi, którzy go znali i będą łączyć to wszystko w jedną całość, której celem będzie humanistyczne pożegnanie. Humanistyczne, czyli indywidualne, dedykowane tej konkretnej osobie która zmarła i wam, jej bliskim.
Od grudnia 2011 prezes PSR, obecnie wiceprezes. Ateista, poeta, muzyk. Publicysta „Racjonalisty” i jeden z najaktywniejszych członków forum. Od kilkunastu lat pełni też funkcję celebranta Ceremonii Humanistycznych. Studiował historię sztuki, a następnie prowadził własne badania dotyczące sztuki Orientu podczas pobytów w Indiach, na Sri Lance, na indonezyjskiej Bali (polecamy temat „Bali” na Racjonalista.tv) i w Turcji. Autor najobszerniejszego kompendium wiedzy nt. klasycznej muzyki indyjskiej w języku polskim, opublikowanego na stronie Hanuman.pl i w dużej mierze dostępnego też na racjonalista.tv (wpisz „Indie” w wyszukiwarkę). Sam gra głównie muzykę średniowieczną z zastosowaniem polifonicznej techniki gry na dwóch fletach, tzw. tibiae multiplex. Przede wszystkim jednak pisze poezję filozoficzną, inspirowaną mechanizmami natury, oraz odkryciami nauki. Stawia sobie za cel połączenie nauki i sztuki. W 2022 roku wyszła jego książka „Nowy humanizm. W stronę nowego wspaniałego świata bez ideologii”.
