Z informacji opublikowanych przez dziennik „Rzeczpospolita” wynika, że w grudniu 2021 roku Stolica Apostolska za pośrednictwem nuncjusza apostolskiego w Polsce przesłała polskim biskupom instrukcję „do użytku wewnętrznego”, która zabrania im przekazywania władzom akt postępowań z zakresu prawa kanonicznego przeciwko duchownym w sprawach o seksualne wykorzystywanie nieletnich.
Według Stolicy Apostolskiej, sprawy te należą do wyłącznej kompetencji Kongregacji Nauki Wiary i muszą być przekazywane przez polskich biskupów do Rzymu. Władze krajowe muszą zwrócić się z prośbą do Stolicy Apostolskiej drogą dyplomatyczną; Stolica Apostolska zastrzega sobie prawo do oceny zasadności prośby. Według słów delegata Konferencji Episkopatu Polski ds. ochrony dzieci i młodzieży (sic!):
„Sprawy dotyczące nadużyć wobec nieletnich są w Kościele katolickim zastrzeżone do jurysdykcji watykańskiej Kongregacji Nauki Wiary, a zatem w podległych jej diecezjach lub zgromadzeniach zakonnych prowadzone są kanoniczne postępowania karne lub sądowe. Dlatego też dostęp do akt postępowania musi odbywać się drogą dyplomatyczną poprzez złożenie wniosku o międzynarodową pomoc prawną z prośbą o udostępnienie dokumentacji konkretnego postępowania kanonicznego podlegającego jurysdykcji Stolicy Apostolskiej. W tym przypadku mamy więc do czynienia z relacją między rządem polskim a władzami Stolicy Apostolskiej, a nie między komisją państwową a Kościołem w Polsce.”
Stolica Apostolska utrudnia prawidłowe funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości. W ten sposób uniemożliwia postęp śledztwa w wielu sprawach dotyczących podejrzenia popełnienia przestępstw seksualnych na osobach małoletnich przez księży katolickich, a także tuszowania i bezczynności ich przełożonych. Ponadto, ograniczając możliwość przekazywania jedynie dokumentów w konkretnych sprawach, Stolica Apostolska utrudnia prawidłowe funkcjonowanie Państwowej Komisji ds. Przestępstw Seksualnych wobec Nieletnich, która jest odpowiedzialna za prowadzenie dochodzeń we wszystkich przypadkach wykorzystywania seksualnego małoletnich poniżej 15 roku życia. Stolica Apostolska nadal utrudnia ujawnienie prawdy w sprawach dotyczących wykorzystywania seksualnego małoletnich przez księży katolickich. Kościół katolicki nie jest państwem w państwie. Duchowieństwo podlega prawu powszechnemu i jest zobowiązane do alarmowania właściwych władz w przypadku podejrzenia popełnienia przestępstwa. Członkowie duchowieństwa, niezależnie od rangi, muszą współpracować z organami państwowymi odpowiedzialnymi za ściganie przestępstw seksualnych wobec małoletnich. Nie mogą oni zasłaniać się zasadami swojej organizacji religijnej. Wreszcie, Stolica Apostolska, która sprawuje hierarchiczną władzę nad duchowieństwem, musi powstrzymać się od ingerowania w funkcjonowanie państwowego wymiaru sprawiedliwości. Przeciwnie, musi rzucić pełne światło na te przestępstwa. Należy przypomnieć, że Stolica Apostolska jest stroną Konwencji o prawach dziecka. Jak zauważył Komitet Praw Dziecka ONZ, „w postępowaniu z zarzutami o seksualne wykorzystywanie dzieci, Stolica Apostolska konsekwentnie przedkładała zachowanie reputacji Kościoła i ochronę sprawców nad dobro dziecka.”
Najwyższy czas, aby to się skończyło.
źródło: Europejska Sieć Laicka, 28 stycznia 2022
tekst oryginalny: https://laicite-secularism.eu/en/sexual-abuse-on-minors-holy-see-must-stop-interfere-with-state-justice/
Od grudnia 2011 prezes PSR, obecnie wiceprezes. Ateista, poeta, muzyk. Publicysta „Racjonalisty” i jeden z najaktywniejszych członków forum. Od kilkunastu lat pełni też funkcję celebranta Ceremonii Humanistycznych. Studiował historię sztuki, a następnie prowadził własne badania dotyczące sztuki Orientu podczas pobytów w Indiach, na Sri Lance, na indonezyjskiej Bali (polecamy temat „Bali” na Racjonalista.tv) i w Turcji. Autor najobszerniejszego kompendium wiedzy nt. klasycznej muzyki indyjskiej w języku polskim, opublikowanego na stronie Hanuman.pl i w dużej mierze dostępnego też na racjonalista.tv (wpisz „Indie” w wyszukiwarkę). Sam gra głównie muzykę średniowieczną z zastosowaniem polifonicznej techniki gry na dwóch fletach, tzw. tibiae multiplex. Przede wszystkim jednak pisze poezję filozoficzną, inspirowaną mechanizmami natury, oraz odkryciami nauki. Stawia sobie za cel połączenie nauki i sztuki. W 2022 roku wyszła jego książka „Nowy humanizm. W stronę nowego wspaniałego świata bez ideologii”.
